* * * * *
Lagpas-hapunan na, pero nasa opis pa rin kami nila Boss Dom at Gng. Ga. Habang inihahabol nilang matapos ang kani-kanilang mga report, ako nama'y pindot ng pindot ng spacebar-backspace para matunugan nilang may nasasalin akong report sa laptop kahit wala. Ang totoo nyan, tapos na yung report ko kaya malaya akong nakakapagbrowse ng Friendster at Facebook (pati Delias). Inaantay ko lang talaga na i-shutdown ni Boss Dom ang laptop nya na sasabayan ko ng hit ng Send button sa email para hindi nya masabing di ko inemail ang report ko sa kanya.
Pagmumuni-muni: Muli, right timing. Kapag sinabing within the day ang report, isubmit mo within the day. Counted pa rin ang 11:59 PM hangga't di inispecify ang time.
*****
Tumingin ako sa may bintana para icheck ang lagay ng kalsada. *&^%$#@! Alas syete y media na ng gabi pero bumper-to-bumper pa rin ang trapik. Syang balita ko kay Gng. Ga. Tinanong nya ako kung sasakay ba ako ng bus o tren. Ang aking sagot: "Kapag bus, bumper-to-bumper ang trapik. Kapag tren, butt-to-butt ang siksikan. Malamang hanggang alas nuebe na lang muna ako sa opis."
Pagmumuni-muni: Right timing nga di ba? Kung umalis ako ng alas singko, mapapaaga uwi ko. Anong oras na?! Hello???
*****
Tumawag si Gng. Ga sa kanyang kabiyak, si Kuya Edwin. Pagkasagot ni Kuya Edwin sa kabilang linya, syang tanong ni Gng. Ga: "Saan ka uuwi?" Sabay tawa sya. Dahil imbes na itanong kung anong oras ang uwi ni Kuya Edwin, iba ang nabigkas nya.
Pagmumuni-muni: Kailangan ko pa bang ulitin? Right timing. Kapag gumagawa ka ng report at bigla mo naisip tumawag sa bahay, maniwala ka, iba ang masasabi mo. Ganyan ang epekto ng paggawa ng Hanns Seidel report. Nakakabuwang.
*****
Have a good weekend!
No comments:
Post a Comment